ประวัติความเป็นมาของ Karate-do

การพัฒนาของคาราเต้-โด เริ่มขึ้นในช่วงต้นศตรวรรษที่ 14 ซึ่งมีการติดต่อค้าขายแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกันระหว่างจีนกับหมู่เกาะโอกินาว่า ทำให้กังฟูได้เข้ามาเผยแพร่ แล้วได้พัฒนการเป็นศิลปะป้องกันตัวของโอกินาวาเอง ซึ่งมีชื่อเรียกในขณะนั้นหลายอย่าง เช่น โทเดะ(Toudei),เคมโป(Kempo),โอกินาวา-เต้ (Okinawa-te) เป็นต้น

ในสมัยตระกูลโตกุงาวะเป็นโชกุน ราวปี ค.ศ.1609 ไดเมียวชิมาสึ ตระกูลซัทซุมา ได้ยึดหมู่เกาะริวกิวเป็นเมืองขึ้น และมีนโยบายห้ามประชาชนมีอาวุธในครอบครอง จึงสันนิษฐานได้ว่า การพัฒนาของคาราเต้เป็นการต่อสู้ป้องกันตัวเองโดยไม่ใช้อาวุธ อันเป็นผลจากการห้ามใช้อาวุธ ในปี ค.ศ. 1922 คาราเต้ได้ถูกสาธิตขึ้นเป็นครั้งแรกในงานแสดงศิลปะป้องกันตัว ของประเทศญี่ปุ่น ณ กรุงโตเกียว โดยปรมาจารย์ กิชิน ฟุนาโกชิ ซึ่งได้รับความสนใจอย่างมาก คาราเต้ได้เผยแพร่ไปยังที่ต่างๆอย่างรวดเร็ว